Wspomnienia

Tak jak było było dobrze, ale juz tak nie bedzie...

Wszystko wróciło,
Moje wspomnienia zbudziły się ze snu zimowego
Niczym niedźwiedzie w wielkich jaskiniach.
Przepełniają me myśli i serce,
Wszystko wróciło to, co było kiedyś
A razem z tym emocje, pragnienia,
Wróciły chwile, te dobre i przyjemne,
Ale równiez te złe przepełnione smutkiem i żalem.
Wróciły łzy, palące łzy wstydu i żalu...
Odżyły we mnie zapomniane momenty.
Teraz składam je w myśli i dodaję szczęsliwe zakończenia
I mysle sobie, jakby to było, gdyby nie było tak jak jest teraz.
Zastanawiam się nad swoim "być albo nie być"
Czy wszystkie piękne chwile minęły przeze mnie?
Czy to ja zawiniłam?
Tak bym chciała, zeby zawsze wszystko było dobrze.
Czasami chciałabym wrócic do przeszłości
Być młoda, beztroska, być wróżką...
Pożądac i być pożądaną
I żyć bez konsekwencji swoich czynów.
Obrazy z przeszłości mnie atakują,
Nawiedzają mnie w snach i chwilach zadumy.
I pomysleć, ze to wszystko spowodowane jednym czynem,
Czynem i słowami.
Wspomnienia sa piękną częścią naszego życia.
A nasze wspomnienia są miłymi chwilami spędzonymi ze sobą
Ale nie można żyć wspomnieniami, choć ja długo nimi żyłam
Karmiłam się nimi i żyłam złudzeniami, marzeniami...
Myślałam, że to sen, że się obudzę i będzie jak dawniej,
Ale nie było...
Nie było i pewnie nie będzie...
Więc po co? Dlaczego ja cały czas myślę?
Myślę o wspomnieniach z Toba, dlaczego?
Trzeba zacząć nowy rozdział, ale nie chcę,
Jeszcze nie czas...
Kocham moje wspomnienia, w których kochałam...
I kocham nadal ???

Ale przeciez wiara czyni cuda, dlatego wierzę...

autor

nuśka

Napisany: 2005-04-15 Dodano: 2005-04-13 16:02:08

Ten wiersz przeczytano 500 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Nadzieja

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie