Wspomnienia
Pośród ciszy, gdy wszystko już umilknie,
widać tylko kilka łez wylanych za
wspomnienia.
Czujesz tylko zapach dni i przeżyć z
tamtych lat.
Ci którzy już odeszli nie dają mi spać.
Duże dziecko oddychające snem młodości,
każdy zakamarek małej części świata której
był kawałkiem, znał ją i kochał.
Dziś wspomnieniami krocze po tej ziemi,
myślami łącząc się z ludźmi których już nie
spotkam, którzy już odeszli.
Pamiętam każdy dzień, każdą radość,
i tych ludzi którzy odchodzili.
Każde drzewo i każdy kamień.
O tej ziemi wywalczonej tylko dla nas.
Jak dobrze było gdy byliśmy jedną siłą,
która opór stawiać mogła.
Dziś każdy sam na rozstaju dróg stoi i
płacze...
Dlaczego tak piękne dni zmieniają się w
koszmar,
czemu z dnia na dzień tracimy coś tak nam
bliskiego...?
Wspomnienia które dziś wyrywają mnie ze
snu,
ból który czuję i złość, nakazują pisać
bo tylko to nie daje nam zapomnieć
i tylko to mówi kim na prawdę jesteś.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.