Wspomnienia

Pamiętam! Ten wspaniały moment
Przede mną ty
Jak ulotne widzenie
Jak geniusz czystego piękna

W beznadziejnym smutku tęsknoty
W hałaśliwym zgiełku pędzących koni
Brzmiał mi głos długi delikatny
Wypowiedziane w słodyczy twych ust

Mijają lata tak mi się wydaje
Czuję się jak te fale
Stare marzenia poszły w niepamięć
Przebrzmiały mi twój głos długi delikatny
Nie marze już o słodyczy twych ust

I stoję na pustyni w ciemności
Spokojne dni chwilą niewoli się stały
Łzy niczym studnia powoli zaczynają wysychać
I życie, które było miłością zaczyna usychać

I znowu niczym złudzenie pustyni
Jesteś jak ulotne widzenie
Jak geniusz czystego piękna
Niczym przebudzenie uśpionej duszy

A serce moje bije w ekstazie
I dla niego ponownie wskrzeszona
Stał się dla mnie bóstwem inspiracji
Dzięki niemu ponownie zaczęłam żyć
Czuć łzy i miłość

autor

astreja

Dodano: 2011-10-07 14:21:59

Ten wiersz przeczytano 534 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie