Wspomnienia bolą...
Myślisz sobie: będę silna
Nie spojrzę już nigdy wstecz
Przecież nie jestem niczemu winna
Wspomnienia - idźcie precz
A tak naprawdę dusza ciągle się
rozdziera
Jak więc zacząć od zera?
Kiedy wspomnienia bolą wciąż tak samo
Niszczą radości chwile
Zdejmują uśmiech z twarzy co rano
To o tobie wspomnienia bolą, bo jesteś
mojej doli niedolą...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.