*Wspomnienia - rak
wyzwanie śmierci rzucając
spokoju szukam
pozwalam wrócić wspomnieniom
otulony mgłą zapomnienia odszedłeś
miłością mi byłeś
nowy dzień witam smutkiem tęsknotą
idę samotnie dalej
e-mail tylko pozostał
niepewności pełną duszę
ogarnij
imię twoje wiatrem zapisane
pamięć nieposłuszna
anioł niebytu cię przytulił
Czytane wspak:
przytulił cię niebytu anioł
nieposłuszna pamięć
zapisane wiatrem twoje imię
ogarnij
duszę pełna niepewności
pozostał tylko e-mail
dalej samotnie idę
tęsknotą smutkiem witam dzień nowy
byłeś mi miłością
odszedłeś zapomnienia mgłą otulony
wspomnieniom wrócić pozwalam
Szukam spokoju
rzucając śmierci wyzwanie
Komentarze (37)
Brawo! Pisałem kiedyś raki (rymowane), więc wiem, jak
to trudno. Białe są może nieco prostsze, ale też jest
to pracochłonna zabawa.
Smutny prawdziwy wiersz .Pozdrawiam.
Bardzo wzruszające sercem pisane wersy, z uznaniem
czytam obie wersje, pozdrawiam ciepło.
Pięknie napisane,a zarazem wzruszająco i smutno,
obie wersje dobrze brzmią.
Pozdrawiam ciepło, w ten chłodny, zimowy wieczór,
Kaziu :)
wzruszyłaś swoim smutkiem i tęsknotą...rozpamiętujesz,
a ja schowałam głęboko wspomnienia, żeby tak nie
bolało...Uściski :)
Wiersz smutny ale wspomnienia na pewno piękne
pozostały...
Przepiekny wiersz.
Pozdrawiam serdecznie :)
Niech w dobrych wspomnieniach do Ciebie przychodzi.
Pozdrawiam serdecznie:)