Wspomnienia, wspomnienia. Proza.

Słońce chyliło się już ku zachodowi, choć wciąż jeszcze świeciło jasno na ciemnobłękitnym niebie. Światło przybrało głęboki, pomarańczowy odcień, szykując się do przejścia na drugi brzeg.
Wzdłuż jeziora ciągnęły się łagodne wzgórza łąk, porośnięte tu i ówdzie rzędami starych wierzb. Przy brzegu szuwarami poprzecinanymi wysepkami piachu obmywanymi przez fale. W pewnym momencie, ponad sitowiem wzbił się z głośnym
krzykiem do lotu jakiś ptak wodny. Jego głos sprawił, że wróciła tęsknota i poczuła się jak ptak ze złamanym skrzydłem. Bolesny był fakt, że nigdy przed nimi nie było wspólnej przyszłości.
Od początku na ich związku, szarą smugą kładły się cienie… Fale trosk tłoczyły się pod powierzchnią pianą radości.
Pomimo to, była szczęśliwa, tak nieprzytomnie szczęśliwa, że jedyne, czego pragnęła, to spędzić razem z nim każdą następną minutę życia. Działał na wszystkie jej zmysły. Dreszcze emocji przebiegały przez jej ciało, kiedy jego
spojrzenie przesuwało się po niej. Potrafił sprawić, że znużenie, które jeszcze niedawno tak bardzo ją przytłaczało, ulatniało się w jednej sekundzie jak obłoczek pary. Ledwie słyszała jego słowa, był tak blisko, taki kochany. Świat wtedy był rysowany łzami szczęścia. Często doprowadzał ją na ogranicze szaleństwa. Pościel pachniała grzechem. W królestwie pocałunków i pieszczot tysiąca, na horyzoncie pojawiała się kropla nadziei blada.
Po chwili przygasała i smutek sprawiała. I zostały w sercu wyryte wspomnienia, jak na kartce atrament.
Tessa50

autor

Tessa50

Napisany: 2013-02-09 Dodano: 2013-02-14 12:41:29

Ten wiersz przeczytano 1549 razy

Oddanych głosów: 34

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie