Wspomnienie
Mam jeden skarb
W mej głowie
Tak głęboko że nikt się o nim nie dowie
To Ty, taka jaka mi zostałaś
Wspomnienie
Jak bardzo się o nie troszczę
Tak bardzo, tak bardzo!
O usta nasze roztańczone
I dłonie splecione w jedną dłoń
I nasze wtulone sobą wilgotne ciała
Jak pocięte szczęściem łzy
Zachwyty wciąż sobą
Długie, zmyślone,
Wiecznie nieprzespane noce
Rozgwieżdżone niebem oczy,
we mnie wciąż wpatrzone
Mrugnięcie okiem
i milczenie
czasem słowa nie są potrzebne
i ostatnio ranek,
łzawa pogoń
za horyzontem
gdzie nie ma twych oczu
Zostały mi już tylko wspomnienia…
I Ty tak bliska, i tak odległa
Agacie...dałaś mi słonko więcej, niż mogłem kiedykolwiek pragnąć od życia :*
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.