Wspomnienie
Kochajmy ludzi, oni tak szybko odchodzą..
Kiedyś...
Chciałam kiedyś napisać poemat
lecz Ciebie na ziemi już nie ma
byłaś, dla wszystkich ważną osobą
choć pozwolili iść Ci tą drogą.
W sercach teraz żyjesz bez ciała
cofnąć czas teraz bym chciała,
pełne miłości miałaś spojrzenie
ile byś dała tego nikt nie wie.
Teraz...
Dzieci mają do świata żal
nie mają jeszcze osiemnastu lat,
kuchnia nie pachnie wypiekami
mąż myśli "Co będzie dalej z nami?"
Znicz płonie, blaskiem swym tryska
byłaś mi ciociu naprawdę bliska,
teraz już tylko Twe małe zdjęcie
przypomina jak wielkie było Twe serce.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.