wspomnienie
kwitnący sad w mym śnie poznaje
promyki słońca obraz ożywiły
wśród drzew czerwienią się maliny
małe domki w różnobarwnych kolorach
to pszczoły królestwem zachwyciły
na skraju złocistych łanów zbóż
przyjaciółki wierzby szumiącą
pieśnią ciszę przerywają
polna kręta droga
i ci ludzie kochający ziemię
przy niej wiecznie trwają
powietrze przestrzeń zdrowiem wypełnia
i ten zapach miodu
chleb z żyta wypiekany
Chrystus na krzyżu z drzewa
jak opiekun tamtych czasów
przez mojego dziadka wyciosany
dobroć,spokój i uczynność
w ludziach się szerzyła
chociaż z biedą nie raz
po cichutku żyła
łąki,pola,sady,lasy
nowoczesność pozmieniała
oby w sercach ludzkich
dobroć,wiara
po wsze czasy pozostała.
autor
Ewa Kłoczkowska
Dodano: 2015-01-11 19:53:00
Ten wiersz przeczytano 1093 razy
Oddanych głosów: 15
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (25)
piękny świat opisujesz, jeszcze gdzie nie gdzie
zostały jego enklawy :-)
Przepiękny wiersz,wróciły wspomnienia i łza w oku... z
serca dziękuję i sercem pozdrawiam Ewuniu :)
Dzień dobry Ewuniu
Witam Cię o poranku i pozdrawiam bardzo serdecznie,
dziękując za miłe odwiedziny i pozdrowienia, jak też
za pozytywny komentarz dotyczący mojego wiersza. Życzę
Tobie cudownego, pogodnego i miłego dnia :) Halina
Dzień dobry Ewuniu
Witam Cię o poranku i pozdrawiam bardzo serdecznie,
dziękując za miłe odwiedziny i pozdrowienia, jak też
za pozytywny komentarz dotyczący mojego wiersza. Życzę
Tobie cudownego, pogodnego i miłego dnia :) Halina
Dzień dobry Ewuniu
Witam Cię o poranku i pozdrawiam bardzo serdecznie,
dziękując za miłe odwiedziny i pozdrowienia, jak też
za pozytywny komentarz dotyczący mojego wiersza. Życzę
Tobie cudownego, pogodnego i miłego dnia :) Halina
piękny wiersz pełen wspomnień prawdziwej wsi
pozdrawiam Basia
piękny wiersz pełen wspomnień prawdziwej wsi
pozdrawiam Basia
piękny wiersz pełen wspomnień prawdziwej wsi
pozdrawiam Basia
to były czasy że i wspomnienia przecudne
puenta niczym prawda na dłoni
pozdrawiam
to były czasy że i wspomnienia przecudne
puenta niczym prawda na dłoni
pozdrawiam
dziękuje wszystkim za odwiedziny
dziękuje wszystkim za odwiedziny
tamtej wsi to dzisiaj
już się nie zobaczy
i pewnie z tą wiarą
także jest inaczej...
pozdrawiam pięknie:)
Za życie próżno by kogoś winić
i zło i dobro człowiek przecież czyni!
Pozdrawiam!
Piękny wiersz wtedy bieda była i ludzie się szanowali
dobroć się szerzyła ,teraz nowoczesność i pogoń za
pieniędzmi ludzi odmieniła i dobroć gdzieś zniknęła .
Pozdrawiam gorąco:)