Wspomnienie
W prezencie dla tych, którzy wędrują ze mną.
Tęskno mi do podróży.
Do marszu w spiekocie czoła
do dźwięku bijącego serca,
które jak żołnierz chowam w plecaku
Wspominam ten stukot przyjemny,
ten stukot butów po nocnej drodze...
I szum kukurydzy wspominam,
co domem mi był i pościelą.
I wody smak tak łagodny
I chłód tak przyjemny
I ogień pamiętam
O ogniu... o ogniu nie mogę zapomnieć
nie chcę zapomnieć
O cieple, o świetle,
I zadymionym posiłku
O domu, o przygodzie i przyjaciołach
Bo ogień mi w duszy gra,
melodię z dawnych podróży.
Bo ogień mi w duszy gra,
na harmonijce magiczne wspomnienia.
Komentarze (10)
Pięknie. - dzięki... - zaznałem, jako tęsknotę.
:) poczytaj sobie
ja zarwałam setki nocy, gdy tu przybyłam nawet nie
umialam liczyć zgłosek, nie wiedziłam NIC!
ktos mi pomógł teraz tyle ile umiem przekazuję
O ten jest przewspaniały!
Cii-szo chyba też lubię te środki stylistyczne, które
wymieniłaś - chociaż dopiero dziś ich nazwy poznałam
dzięki Tobie:)
bardzo lubię powtórzenia, anaforę, epiforę i inne
Jak widzę Pan rownież:)
bardzo fajnie wspomnieniowo, tęskno
a najbardziej ten element z ogniem, bo gdy Ogień w
duszy gra, wciąż jesteśmy młodzi. Prawda?
Bardzo dobry klimatyczny wiersz.Pozdrawiam:)
Wspomnienia mają to do siebie, że lubią powracać?
Nepomucen, bardzo plastycznie opisałeś swoje tęsknoty
za tym, co było mhmmmm wiersz sprawił, że moje
wspomnienia też powróciły jak byłam harcerką wędrowało
się po Polsce, później z obecnym mężem żeglowaliśmy po
jeziorach było cudownie on grał dla mnie na gitarze,
życie było inne, prawda;)
Pozdrawiam bardzo serdecznie i z uśmiechem, Ola:)
Bardzo dobrze oddany klimat wędrówek,
posiłków przy ognisku, śpiewów w gronie przyjaciół.
Jednym słowem młodość:) Miłego dnia:)
Podróże to coś bardzo pięknego. Mam tego bakcyla :)
Mnóstwo musi być tych magicznych wspomnień :D
Pozdrawiam serdecznie +++
Bardzo mi się podoba ... poezja z plecaka :-) świetny
wiersz :-)