wspomnienie kliknięcia
zawieszony w sieci ludzkich pociągów
tak jak by bez własnego zdania
byłem jak w masce ciągłych leków
nie podejmując prób latania
"klikając" błędnie?.. swe życie
zmieniłem
i wszystko jak za różdżki dotknięciem
i jednym haustem spełnienie wypiłem
i było to do radości wielkiej
popchnięciem
dla mnie jesteś kimś ważnym
kimś o kim pisałem "nieznajoma"
nie wiem czy był bym tak odważnym
byś bez "psikusa" była mym ramieniem
ochroniona
autor
SiiLVAN
Dodano: 2008-04-03 16:32:03
Ten wiersz przeczytano 523 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
Pierwsza strofa dobra, tutaj mógłby się w zasadzie
skończyć wiersz- i byłby bardzo ok. Co do metafor,
uważam, że są ciekawe, i wyrażają, oddają ekspresję.
Jednakże nie metafory czynią poetę. Tylko co czyni?
Co do błędów przyłączę się do poprzedniego komentarza,
ale nie zgodzę się co do metafor... Pierwszy raz
spotkałam się z tak osobliwymi i oryginalnymi...
Wiersz również oddaje ekspresje tych przenośni i
zapewne Twoich myśli....
Popracuj nad ortografią i będziesz rewelacyjnym poetą!
Ja rozumiem, że wszystko można napisać, nawet "ludzkie
pociągi" i "maskę lęków" choć to bzdurne. Ale nie
wrzucić wiersza do zwykłego Worda, żeby podkreślił
ordynarne błędy ortograficzne, to już szczyt lenistwa.