Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

Wspomnienie Proza

Siedząc w swoim ulubionym fotelu, patrzyła na majestatyczne topole rysujące się na tle lekko zachmurzonego nieba. Myśli jej pobiegły do czasów, gdy była młodą dziewczyną…
Niebo zaróżowiło się pierwszymi promieniami świtu, gdy jeszcze senna rozejrzała się po niewielkim pokoju. Drobinki kurzu schwytane w snop światła , połyskiwały kolorami tęczy i tańczyły w jego blasku. Powietrze w domu, przesycone było przyjemnym aromatem świeżo upieczonego chleba. Jego grube pajdy o złotej skórce, połyskiwały apetycznie na białym obrusiku. Z przyjemnością wbija je w zęby, rozkoszując się wspaniałością smaku, popijając chłodnym mlekiem. Kot, który do tej pory spokojnie drzemał, przeciągnął się z rozkoszą na całą długość, po czym usiadł u jej stóp i cierpliwie czekał na swoją kolej poczęstunku. Na zewnątrz wszystko tętniło życiem. Sroka, z zawziętością dziobała porosty oblepiające dach. Jaskółki, śmigały beztrosko po bezchmurnym niebie. Gdzieś w oddali za rzeką, niosły się tony melancholijnej muzyki granej na akordeonie. Spływała ona ku rozległej łące, na której znajdowało się kilka koni. Dwa z nich, przeskakiwało przez przeszkodę pod okiem dozorującego je masztalerza. Ich rozwiane grzywy i ogony, przedstawiały wprost niesamowity widok. Inny, luźno uwiązany do olchy leniwie skubał trawę. Inny jeszcze, stojący przy płocie , położył swój srokaty łeb na żerdzi, zamknął oczy i cicho pochrapywał. Za ogrodzeniem wąski strumyk rzeki, wydawał się niekończącym się wężem. Lekka bryza szumiała wśród traw . Od czystej wody bił przyjemny chłód, a pobliskie drzewa dawały cień…
Gdy chłodna rosa opadła na spragnioną ziemię, powróciła do rzeczywistości. Jedna z kropli, cicho stoczyła się po jej policzku.

Tessa50

autor

Tessa50

Dodano: 2014-02-15 10:23:59
Ten wiersz przeczytano 1360 razy
Oddanych głosów: 36
Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Przyroda
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (30)

Czatinka Czatinka

Doszukałam się kilku urokliwych obrazów, wspomnień
autorki opowiadania. Na przykład ten chleb świeżo
upieczony. Biały obrus, konie za płotem. Piękne
wspomnienia z dzieciństwa :)

Oskar Wizard Oskar Wizard

Zachwycasz słowem Tesso. Opisy barwne, soczyste
zarówno przyrody jak i stanów emocjonalnych
niesłychanie podobają mi się. Pozdrawiam serdecznie.:)

Turkusowa Anna Turkusowa Anna

Z przyjemnością zatopiłam się w Twojej pięknej,
barwnej opowieści Tesso.
Pozdrawiam:)

Cecylia Dąbrowska Cecylia Dąbrowska

Ładnie.
Często wspomnienia wywołują łzę rozrzewnienia .
Pozdrawiam serdecznie .

MamaCóra MamaCóra

Ładna melancholia.


"Dwa z nich, przeskakiwało przez przeszkodę pod okiem
dozorującego ich masztalerza."
To zdanie czytam sobie inaczej:
/Dwa z nich, przeskakiwały przez przeszkodę pod okiem
dozorującego je masztalerza./

Pozdrawiam :)

jaro 37 jaro 37

Przepiękna proza . Pozdrawiam Cię gorąco Tesso

kazap kazap

barwne obrazy i melancholia oto Twoja proza
klimatyczna i radosna
pozdrawiam

Grażyna Sieklucka Grażyna Sieklucka

Śliczna epika Tereniu, obrazowa, nastrojowa,
wciągająca czytelnika. Można przy niej odpocząć.
Gratuluję talentu! Pozdrawiam bardzo serdecznie i
dziękuję za pamięć.

NOCNYMOTYL NOCNYMOTYL

Przepiękny klimat, czarujące beztroskie chwile.Patrzę
na moje smacznie śpiące koty i uśmiecham
się.Rozmarzyłem się.Pięknie malujesz, czuć zapach
chleba...Pozdrawiam i uśmiech zostawiam :-)

nowicjuszka nowicjuszka

Przepiękne wspomnienia, tylko ta
łezka zasmuca.Jak zwykle cudowny
opis przyrody i koni.Pozdrawiam
serdecznie Teresko.

MAGNOLIA MAGNOLIA

Po długim rozważaniu i namyśle
doszłam do wniosku pewnego,
sama często to robię, myśli w głowie kłębi się nie
mało.Więc by podnieść Ciebie na duchu
mówię głośno żegnaj smutku ! do widzenia.

Kornatka Kornatka

Bardzo ładny, świeży poranek.
Czy ona upiekła ten chleb w nocy?
Muszę o to zapytać.
Ta kropla spływająca po jej policzku wprowadza
poruszenie, zastanawia.
Ogólnie ciekawie przeurocza Tesso, malowniczo, z
sielskim nastrojem.
Pozdrawiam serdecznie:)

Polak patriota Polak patriota

Wzruszyłas mnie opisem koni. I może taka mała uwaga -
jeśli się n ie pogniewasz. Koń nie chrapie. Spi na
stojąco. Chrapie człowiek - bo leży.
Koń sam wie, kiedy przychodzi pora spania. I jeszcze
nie widziałem konia, który spałby oparty o ogrodzenie
pastwiska.
Reszta wiersza jest bezbłędna


Jurek

użytkownik usunięty użytkownik usunięty

Piękny epicki opis.Czytając od razu ma się obrazy
przed oczyma-
dziewczyny,kota,koni,ptaków, łąki czy rzeki.
Uroczy przekaz.Bardzo mi się podoba.Tylko,szkoda,że to
wspomnienia z tą łezką w oku na końcu...
Pozdrawiam serdecznie.
Miłego dnia życzę:)

Angel Boy Angel Boy

Bardzo interesujący wiersz :) Nic dodać, nic ująć :)
Pozdrawiam +

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »