Wspomnienie Ukochanej
W jego ramionach
była krucha jak muszelka
wspomina ją teraz
ten błysk w oczach
uśmiech czysty serdeczny
Gdy była z nim
wszystko wokół
stawało się muzyką
gdy zaczął szukać innej muzy
tej szalonej złowieszczej
zagłuszył harmonię tej pierwszej
Odeszła jedna i druga
jak chmury na niebie
lecz ta pierwsza
wyryła się w sercu
i żyje wspomnieniem
jak lekki powiew wiatru
autor
Grażyna Sieklucka
Dodano: 2015-07-28 08:31:33
Ten wiersz przeczytano 1665 razy
Oddanych głosów: 42
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (50)
Wzruszyłaś mnie swoimi wersami, też jestem tą
"Pierwszą" i podobnie czuję jak Ty
Zatrzymałaś i skłoniłaś mnie do wspomnień...
Serdeczności Grażynko
Tak,bardzo pięknie.Pozdrawiam
bardzo piękny:)
pięknie refleksyjnie
pozdrawiam serdecznie
Bardzo dobry refleksyjny wiersz :) Dobrze zrobiły że
odeszły on nie był warty miłości :( Pozdrawiam cię
Grażynko z uśmiechem:)
Pięknie, przejrzyście i subtelnie. Słonecznie
pozdrawiam.
czasem człowiek niepotrzebnie szuka czegoś lepszego,
pozdrawiam :)
Ale sobie popisałam,aż za głowę się chwyciłam...miało
być:nie ma i nic, a wyszło jak nić..... :) :) :)
Dostał to czego chciał a niue ma nić i dobrze mu
tak.Grażynko, pozdrawiam Cię słonecznie i kolorowo :)
Ładnie poprowadzona refleksja, czasem w pogoni za
czymś co wydaje się lepsze, tracimy największy skarb
I tak bywa .. Ładnie :)
Jak miłe wspomnienie, to warto żyć. Pozdrawiam
Grażynko
Wiersz w całości mówi o pewnym przebojowym człowieku,
który chciał grać na dwa fronty, lecz musiał ponieść
tego konsekwencje.
wiersz jest z tej grupy liryki, która ma zapewnioną
nieśmiertelność, przy czym na początku peel jest
narratorem, a dwa ostatnie wersy - nagle jakby to on
wylewał swoje żale (albo ja się pogubiłam).
eterycznie