Wspomnienie życia
Wspomnieniem życia
można nazwać przemijanie.
Uczucia wylane i te ukryte...
Nie zwykłe i zwykłe
które można nazwać życiem.
Pragnienie życia w goryczy rozkwicie.
Niespełnione marzenia wciąż w sercu
skryte
łzy nad pamięcią wylane która przemija
i tylko tabliczka z napisem "tu leży
człowiek po którym nic więcej
nie zostaje".
A teraz modlisz się w duszy,
która cię opuściła.
Dusza, która pamiętać nie potrafiła,
byś ty jak pamięć nie przeminął,
nie został zapomniany by twoje dzieci,
dziadki jak ty!
Tak wprost bez uczucia nie zapomniały
że był ktoś jeszcze warty pamięci
A teraz pragniesz, o nędzny człowiecze,
by choć iskra najmniejsza
zatańczyła nad twoim domem.
By kwiat najpiękniejszy spoczął przy
tobie
Lecz on nie może, bo nawet On
Czuje pustkę i zapomniał o Tobie...
Prosisz by ktoś w ogóle zwrócił się do
Niego
w twoim imieniu, by ktoś szepnął coś Mu na
ucho, że ty chciałeś lecz nie
pamiętałeś.
Teraz dostajesz to, co sam dawałeś
pustkę, zapomnienie
i teraz nędzny człowiecze dostajesz to
czego nauczyć nie umiałeś.
Ale nie smuć się, o nędzny człowieku,
bo wszystko przeminie jak wspomnienia
twoje.
Uczmy sie wszystkiego co daje nam los Zawsze z życiem pod prąd "Bo z prądem płyną tylko śmieci" Z. Herbert
Komentarze (2)
Każdy z nas uczy się na własnych błedach , wazne żeby
ich już nie powtarzać, wersie 8 sugerowałabym zmianę
szyku na np."wylane łzy nad pamięcia, która przemija",
w tymże wersie brak przecinka i w 10 wersie
też..Wiersz przeładowany powtórzeniami, ograniczyłabym
je do minimum lub zastapiła synonimami.Pozdrawiam
"Nie zwykłe i zwykłe" 'niezwykłe' razem. "i tylko
tabliczka z napisem "tu leży"" myslę, że on umarł za
życia. W sumie wiersz wywołał "strach" przed takim
życiem - i o to chodziło.