Wspomnij mnie tylko raz
Wspomnij mnie tylko raz
Na łące srebrzystej
Usłyszysz wspomnienia przejrzyste
Otoczone aurą nocy
Czerń nieba zniewala
Wspólne wspomnienia zawala
Być może to już ostatni raz
Gwiazdy ucichły w swej trwodze
Księżyc spogląda srodze
Zamiast miłości pozostał cichy wiatr
Serce bije słabiej
Nadziei w duszy już mniej
Czy los jest aż tak brutalny w swoim
istnieniu?
Krople krwi z nieba spadające
Materialny ból serce wyrywające
Czy tak ginie miłość?
Komentarze (2)
Tak naprawdę prawdziwa miłość nigdy w nas nie umiera
tylko my czasem umieramy powoli po jej stracie skoro
ktoś stara się ją w nas skutecznie zabić..... bardzo
ładny wiersz....choć przepełniony smutkiem
niestety tak umiera miłość, kiedy czujemy
pustkę.......w sercu. Fajnie czyta sie ten wiersz i
jest prosty do zrozumienia...
dobry początek i zakończenie:-)