Wspomnij na mnie Boże

urodziłem się nikim i nikim umrę
nie wart nawet by inwestować w trumnę
niech ciało moje zamieni się w proch
tam gdzie płonie największy stos

nie boje się cierpieć bo mam to na codzień
o chłodzie, głodzie i wodzie
jak zaczne brać to wszystko siłą
czy ktoś wtedy pochyli się nad prochu mogiłą

co po tym szczęściu jak ogień pochłonie
pełny żołądek i ukrwawione dłonie
lecz w zagłubieniu pochłonąć piekło może
mam jeno prośbę wtedy wspomnij na mnie Boże

autor

JaDawid

Napisany: 2008-12-11 Dodano: 2008-12-11 21:58:03

Ten wiersz przeczytano 521 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie