Wśród wilków
Wiersz napisany na fakcie ... tragicznie zakończony ... to ludzie potrafią doprowadzić drugiego człowieka do śmierci ...i jeszcze uważają że nic się nie stało ...
trudno jest żyć
pośród wilków nocą
gdy głaz przygniata serce
a oczy zachodzą wilgocią
myśl w głowie kołacze
Panie
powiedz jak żyć
gitary dźwięk ból zagłusza
struny płaczą
słyszę tylko
mamuś przepraszam
w swoich uszach
muszę już iść
tam jest światło
i nigdy nie zapada zmrok
świat jest inny
pozbawiony trosk
bez fałszu
tu mam wszystkiego dość
ostatni raz spojrzał w oczy
żegnając się
na czole złożył pocałunek
wyszedł już nigdy nie wrócił
a słowa jego jeszcze brzmią
ty kochaj i śpiewaj
radując moje serce
gdy będę już
przy Pańskim stole
Autor Waldi
Komentarze (17)
:)+
po takim wierszu można tylko zapłakać
Dobranoc***
Wzruszasz swoimi słowami***
Zostawię wiersz bez komentarza. - tylko tyle: bolesne.
;) pozdrawiam i głos zostawiam +++
tak bywa
niestety...
+ Pozdrawiam
Czlowieka mozna zlamac jednym slowem, nie kazdy zdaje
sobie z tego sprawe, pozdrawiam:)
smutny,,,poruszający...; "muszę już iść, tam jest
światło" - super wiersz!
Witaj przyjacielu, wiem o czym piszesz, tragicznym
jest to, że ludzie już nie umieją żyć między sobą i
jak te wilki, żrą się między soba czyniąc to życie nie
do wytrzymania... wiersz oparty na prawdzie o ludzkich
charakterach, pozdrawiam serdecznnie
Obecny świat jest ciężki, trudno tutaj znaleźć kogoś,
kto spojrzy na siebie bez zrzucania winy na innych,
człowiek nas przejedzie i jeszcze w nas będzie
upatrywał winy niezależnie od tego, ile faktów będzie
mu mówiło, że zawinił... Smutny wiersz, naprawdę...
Pozdrawiam Cię, Waldi, serdecznie +++
Przy takim "obracaniu" jak to nazywasz, apetyt rośnie.
Ale są gusta by dotykać nie w usta.
Dzięki za wypowiedź
Pozdrawiam
Waldi ,... to o czym piszesz, to niestety straszna
prawda o zażartości ludzi....
ja nawet bym napisała wampiry..bo wilki dają się
oswoić...i nie zawsze potrzebna im krew do
życia...często jedzą jagody lub
trawę...
Miłego dnia waldi i moc pozdrowień przesyłam
Człowiek nie zawsze wytrzymuje psychicznie. Mocny
przekaz Waldku
Pozdrawiam :)
Życie ze śmiercią w jednej idą parze,
nie znając dnia kiedy skończyć się może,
nie wiedząc za co Stwórca nas ukarze,
za dar życia dziękujemy Ci Boże.
Smutny, fajny wiersz. Pozdrawiam. Miłego dnia :)
Nie przyniosę ci pocieszenia, świat i życie jest
bezwzględne - brutalne.
Wiersz jest amatorsko napisany, połącz się z dwoma
miliardami ludzi, którzy zdychają z głodu.
- Czy któryś z proroków zmienił ich los? Był taki
jeden, za jego życia ludziom żyło się lepiej, jednak
po jego śmierci zaszło to samo co zawsze, podziały,
chęć władzy.
- Nazywał się Mahomet
Pozdrawiam