Wstążka (różem zaczarowana...)
Żeby nie powiedzieć Ci dość
sznuruję usta różową wstążką
jestem ciszą...
nie raz mówisz pomilczmy
razem
a dzisiaj to moje milczenie
bardziej samotne trochę
samolubne
ruszam ustami ups różowa wstążka
na to nie pozwala, długa chwila minie
zanim ją zdejmę,
ale Ciebie już tutaj nie będzie
pójdziesz jak zawsze do pracy,
która jest Twoją drugą
kochanką...
...Skoruso tylko nie omylni się nie mylą... Rymetius-ie poprawka naniesiona :)
autor
Paulla Sz.
Dodano: 2009-06-06 07:43:21
Ten wiersz przeczytano 1204 razy
Oddanych głosów: 45
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (39)
A może gdybyś nie miała tej wstążki mogłabyś go
poprosić by został, 4 dni urlopu na żądanie ma bez
niczego :) . „nową” zastąpiłbym innym
słowem, np. drugą, nowa sugeruje, że do tej pory jej
nie było, ale przeczy temu wers „pójdziesz jak
zawsze do pracy”. Nie biorę pod uwagę, że praca
od niedawna stała się wymówką, bo to otwierałoby z
kolei inny wątek... a może? Dajesz do myślenia,
pozdrawiam :)
Miłość to jedna strona medalu, a bez pracy, niestety
nie ma kołaczy.Wiersz ciepły, dlelikatny, aczkolwiek
temat z małymi wyrzutami, mimo to podoba mi się jego
treść.Najlepiej pogodzić miłość i pracę ze sobą.
Dobrze miec czasem pod ręką różową wstążkę... Żeby nie
powiedziec za dużo;)+
świetnie Paullo Sz :) jak zwykle zachwycasz swym
urokiem :)...wierszyk smutny, jest takie powiedzenie,
że milczenie jest złotem, ale nie w tym
przypadku...problem tutaj widać i tęsknotę jednak za
mężem, który jest, lecz go nie ma...
Myślę że warto być zazdrosną...nie tyle o nową
kochankę co jej Adoratora...i pewnie mam rację.
Pozdrawiam.
wybory któz ich nie miewa.........szumiaw samotnosci
stare drzewa.....:)
Ja to się w pracy nie zakocham ;)
Czasami tak jest, że praca staje się całym życiem. Nie
daj sie zepchnąć na plan dalszy, jeśli nie możesz
mówić to działaj. Wiersz podoba mi się.
...to ja Cię przepraszam za ten komentarz nie
zauważyłam tego małego dopisku dla ...a powieważ
tłumaczą się winni więc przepraszam...dzisiejszy
wiersz przypomina mi moją pracę i dzieci kiedy
wracałam do domu wszystkie tyle miały do powiedzenia w
tej samej chwili...a ja marzyłam o odrobinie
ciszy...ale wszystko mija teraz mam ciszę i tak żle i
tak niedobrze...więc odrobinę pomilcz z
mężem...przepraszam jeszcze raz...
na pocieszenie zacytuję -" męska rzecz być daleko"( w
pracy) - eeeeeeee wymyśl sobie hobby -pozdrawiam:)
kurcze smutno....ale niestety często tak jest....
Mój wiesz jest taki długi, bo to tekst piosenki, a nie
wiersz ;) Nie lubie, jak w piosence powtarzają się
cały czas te same słowa.
Piękny wiersz. Chwyta za serce. Kazdy wers posiada
niezwykłą głębię.
Wiersz pewnie dla pracocholika. Bardzo ciekawie.
Ciekawy wiersz, treść jest bogada i zaprasza do
czytania. Pięknie napisane.