Wstyd
Dziwny jest ten świat , gdzie człowiek wbjia sobie nóż sam...
Aż wstyd czasem przyznać się...
patrząc na natury bieg
tak trudno powiedzieć to:
ptakom , drzewom, tym stokrotką
kwitnącym na polanie-kochany świecie.
Trudno przyznać się,
a jednak jesteśmy częścią
kręcącego się koła, ono kręci się
a my wpychamy patyk,
zatrzymujemy tryb, niszczymy,
oszukujemy Boski rytm...
Wielu z nas w szklanym pudle
usłyszało rechot żab, jeszcze chwila
zabraknie szans doznanie bliskości...
Zapach gleby-Mickiewicz pisał
Zapach spalin ja czuję...
I jak przyznać się im..
że człowiekiem nazywam się,
wstyd.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.