wstyd

A.

***
jak trudno wyrazić wstyd
bo
kiedyś ciebie skrzywdzono

kulisz się do rozmiaru
główki od szpilki
spuszczasz głowę
czujesz się gorsza
łzy płyną co rusz
czasem atakujesz
z bezsilności
nosisz w sobie ten wstyd nienazwany
stłumiony
schowany głęboko

on jak potwór
czai się
za dnia i w nocy
gryzie podgryza korzenie
wysysa soki

boisz się powiedzieć
jak zwykle wyśmieją
wyszydzą
głupią nazwą
przestaną się do ciebie odzywać
jak zadżumioną potraktują

a wstyd
trzeba nazwać słowami
nadać mu imię
nazwałam

i co i jak

było jak zwykle
jak zawsze
wcale nie jest z tym lżej

trzeba go nosić do końca
w ukryciu
jak niechcianą ciążę...

© MaJa

autor

majka11

Napisany: 2015-08-04 Dodano: 2015-08-04 16:28:19

Ten wiersz przeczytano 584 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie