wszechobecna zakłamana dzikość

"wszystkie jesteśmy przepełnione tęsknotą za dzikością. (...) cień Dzikiej Kobiety wciąż za nami podąża, dniem i nocą. Nieważne, gdzie jesteśmy, ten cień ma nieodmiennie cztery łapy."

Zaszczuta przez zakłamanie
uciekam w popłochu
i krzykiem zaznaczam
wyrytą własnym strachem
trasę swej ucieczki

Wokół sami naganiacze,
ale oni nie strzelają
więc po co uciekam w tak szaleńczym pędzie?
...STRZAŁ...a jednak!!!
polowanie zakończone,
ofiar już nie będzie.

ja wpadłam we wnyki, a mój cień idzie dalej

autor

agamoon

Dodano: 2005-03-18 23:30:07

Ten wiersz przeczytano 527 razy

Oddanych głosów: 16

Rodzaj Nieregularny Klimat Zimny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie