Wszechobecny Strach
Wszechobecny Strach
Płaczą mury w świecie
płaczą drzewa w parkach
wiatr znów kule niesie
do bólu.
Ranią odłamki wszelkiego rodzaju
ciecz płynie z ran po cichu
powoli umierać im kazano
po co i dlaczego.
Na całej ziemi niedola
tam gdzie jeszcze pokój
strach część po części już się zalęga
strach nie o życie lecz o wolność...
Łódź 19.05.2014 Mirosław Pęciak
autor
miniek183
Dodano: 2014-05-19 08:18:12
Ten wiersz przeczytano 321 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
do głębokiej refleksji, lubię takie:) miłego