wszystko jasne
buciory zostawione w duszy
do wyczyszczenia
słońce tam też zachodzi
drogę blaskowi
wokół tej samotnej gwiazdy
krąży tylko jeden atom
niewiary w śmierć światła
nasz rozkład jazdy
zgodny z rozkładem ciała
nim wszyscy ruszymy w drogę
napoimy konie lękiem
ze studni kopanej
przy "płonącej żyrafie"
autor
nitjer
Dodano: 2007-08-12 01:16:42
Ten wiersz przeczytano 513 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.