wszystko i nic

westchnień moc
obrywa z kolorów
myśli utarte,
w skutek radości.

Ciszy czas
spływa po nich
jak woda po szybie,
szuka nienawiści.

Krzyk zjaw
z przed laty,
jednym tchem ,
wariują me zmysły.

nadziei cień
pozostaje jaki był
niewzruszony,
bez opamiętania.

wszystko
i nic konkurują,
zaciekle walkę toczą
o byt.

Ciężko mi było określić klimat tego wiersza. jeśli można prosić o jakieś wskazówki z miłą chęcią je przyjmę. :) Pozdrawiam czytelników.

autor

Tanor

Napisany: 2010-05-12 Dodano: 2010-05-13 00:35:45

Ten wiersz przeczytano 397 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie