Wszystko przemija
Wszystko przemija jak obłoki na niebie.
Jak powiew liści na drzewie.
Jak spłukany ślad stopy na piasku,
Jak echo ptasiego wrzasku.
Co chwila jest zmieniany wokół obraz,
Tak szybko jak płynie czas.
Jak mija nasza młodość.
Wszystko ucieka w przeszłość.
Zawodzi zdrowie i uroda.
Dobrej kondycji szkoda.
Zostaje tylko pamięć dawnych przeżyć.
Trzeba spróbować z losem się zmierzyć.
Wierzyć, że będzie jutro i kolejne dni.
Spełnią się nasze pragnienia i sny.
Trzeba szukać przyjaciół i szczęścia.
Uśmiechać się, tak na przekór, bo to duszy
muzyka.
Wówczas dobroć i życzliwość z tobą
zamieszka.
Życie będzie fascynujące i wspaniałe.
Tylko pamiętaj - nic nie jest dane na
stałe.
Życie mija jak bańka mydlana.
Z niego jesteś nagle, bez ostrzeżeń
zabrana.
Komentarze (6)
Wszystko w przyrodzie ma swój początek i koniec a to,
że czas płynie jak rzeka, światu i ludziom nie grozi
marazm, czyli stanie w miejscu i niemożliwość
wszelkich działań.
Serdecznie pozdrawiam :)
Wszystko przemija, także i my w pewnym wymiarze.
wszystko przemija .. lecz świat ten pozostanie ..dla
innych pokoleń i da im nowe wyzwanie .. dobre
przemyślenia wierszem zapisane ..
Dziękuję za miłe słowa. Serdecznie pozdrawiam...
Przemyślenia nad istotą bycia i odejścia w ładne wersy
zebrane...pozdrawiam.
ładne przemyślenia w wierszu :) nad istotą życia i
przemijania, którego nie da się powstrzymać