Wiersze SERWIS MIŁOŚNIKÓW POEZJI GRUPA AUTORÓW BEJ

logowanie
Zaloguj
Nie pamiętasz hasła?
Szukaj

...Wszystko przestaje istnieć...

Że znowu sama
- to nic.
Że znowu pijana
- to co.
Kto mi coś powie?
Cisza, pustka,
wędrowiec na pustyni.
Pióro ciemnieje
słuchać się nie chce,
nabiera ciężkości
tej nieodczuwalnej
za dnia,
za mej trzeźwości.
I znowu
Kartki zmieniają się w tor,
Głosy echem biją ścianę,
Krzyk niemy
olbrzymie dziury drąży.
A ja w pokoju bez okien,
bez lornetek na świat,
w zimnej pościeli.
Nie ważne co się dzieje,
Nie ważne co czujesz,
Gdy ból przerasta siły,
reszta niknie w tłumie,
umykają twoje problemy, innych.
Nie obchodzisz mnie już ty,
i reszta naszych wspomnień,
Po kolejnej butelce
wszystko przestaje istnieć....

Dodano: 2007-10-12 13:17:07
Ten wiersz przeczytano 592 razy
Oddanych głosów: 1
Rodzaj Wolny Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
zaloguj się aby dodać komentarz »

Komentarze (0)

Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.

Dodaj swój wiersz

Ostatnie komentarze

Wiersze znanych

Adam Mickiewicz Franciszek Karpiński
Juliusz Słowacki Wisława Szymborska
Leopold Staff Konstanty Ildefons Gałczyński
Adam Asnyk Krzysztof Kamil Baczyński
Halina Poświatowska Jan Lechoń
Tadeusz Borowski Jan Brzechwa
Czesław Miłosz Kazimierz Przerwa-Tetmajer

więcej »

Autorzy na topie

kazap

anna

AMOR1988

Ola

aTOMash

Bella Jagódka


więcej »