Wszystko to,co mam...
Dziękuję
Mam w życiu tak wiele
Tak dużo dostałam
Ciebie i miłość,
w którą owijasz mnie
co dnia
jak ręcznikiem po kąpieli.
I ciepło,i radość
chwytające za serce,
gdy tylko pomyślę
o Nas,o Tobie.
I jeszcze za oknem
mgłę spowijającą świat
i rosę na liściu
każdego poranka.
A wieczorami zapalane zostają
miliony światełek,i księżyc
na czarnym stropie świata
tam,wysoko na niebie.
I mam jeszcze pogardę
dla ludzi,co uczynili
ten świat tak zakłamanym,
gdzie przestał liczyć się człowiek.
Dla tych,co chcąc zbyt wiele
stworzyli dla siebie i innych
polityczne,pieniężne-materialne
piekło tutaj-na ziemi.
Serce moje wypełnia litość
dla ludzi,co goniąc
za pieniądzem,karierą czy sławą,
zapomnieli o duszy.
Zapodziali gdzieś również
radość z małych rzeczy,
cieszy ich monumentalizm
lecz,cóż,taka prawda-oni nie znają
szczęścia.
A ja mam swoją maleńskość
pośród wielkości natury
i wcale nie chcę być wielką
chcę być po prostu szczęśliwą.
I za to właśnie dziękuję,że mogę być
prosta,że cieszy mnie jeszcze mgła za
oknem,
drzewo zielone,mały listek,kropla deszczu
na powiece,trawy falujące na
wietrze,chmury
goniące po niebie powietrze,nasze złączone
dłonie,spojrzenia w tę samą stronę...Ja nie
chcę pieniędzy,ni sławy czy
kariery;nie potrzeba mi wiele by być
szczęsliwą-wystarczy piękno
natury,codzienna kromka
chleba,miłość taka na zawsze i
przyjaźń-taka jakiej potrzeba:)
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.