wtulam sie w wiersz
nosiłam
Anioła Śmierci
na sobie
cały tydzień
tak jak
Murzynka
dziecko
na plecach
bo ja bez poezji
nie mogę
przytyłabym i rozwiodła
latała z ścierką
za kotem
wieczór jesienny
kiedy za oknem mgła
bez poezji się
nie da
nawet gdy jest Arabska
wtulam się w wiersz
ciepłym kocem
przy świeczce
a co mi tam
żyć bez poezji
nie można
bo to nie życie
to gra
a nie ja
autor
Ajsza Munawwar
Dodano: 2018-11-12 08:52:44
Ten wiersz przeczytano 615 razy
Oddanych głosów: 5
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (5)
Podzielam opinie Arka :) Pozdrawiam serdecznie +++
Każdy z nas ma w sercu coś takiego, co sprawia, że
wtulamy się w wiersze, pozdrawiam :)
... że bez poezji można przytyć?
to jest argument nie do obalenia.
pozdrawiam :):)
super, też tak mam
"latała z(e) ścierką"
Ciekawe pozdrawiam