Wtulona w chłód

Tak mi pusto, w ramionach chłodu
uwięziona
We łzach tęsknoty odbicie
Twoje


Pod uśmiechem chowam poszarpane serce
nic co obce
W szklanym domu
prawdopodobnie natura przeoczyła jesień
Tak mi zimno
Ty ,tam gdzieś w ciepłych ścianach
nie zarażony trwogą
Ja tu
z zaszczepioną niepewnością
Szukam w puszce Pandory
czających się cierpień
Niepewność rzuca o ścianę
z płaczem
Chce zamknąć dział
skrzętnie schowanych błędów
Zacząć żyć od nowego świtu
choć tak trudno mi w to uwierzyć


Tak mi smutno, od ramion cienia
odrzucona
Nie otarte łzy, same zasychają
nim upadną

autor

Anna M.A.

Napisany: 2009-10-14 Dodano: 2009-10-15 17:51:57

Ten wiersz przeczytano 352 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Bez rymów Klimat Smutny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie