Wybacz
wybacz, dziś nie czas
na pisanie wierszy
(może nigdy go nie było)
wybacz, wczorajsze zwierzenia
niczym spowiedź duszy
(może to było przesłuchanie)
wybacz, te smutkiem
myśli zasnute
(może dowcipem się staną)
wybacz, tak po ludzku,
że po prostu nudzę
przyznam szczerze,
taki mam dziś humor
obwisły
sama w to nie wierzę,
że wyżalam się tobie,
czemu – tego nie wiem!
proszę …… wybacz mi (jej, jemu,
nam, im) sobie!
autor
Roma1002
Dodano: 2009-02-07 00:08:54
Ten wiersz przeczytano 1304 razy
Oddanych głosów: 42
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (23)
Proste slowo, a tyle ma w sobie zrozumienia i pokory.
Gdyby wszyscy znali to slowo,i uzywali,o ile lzej
moglo by by na duszy. Dobry temat, wdzieczny wiersz.
Pozdrawiam.
Wybacz... A nie każdy potrafi, umie czy chce to
powiedzieć... A warto... Świat byłby lepszy...
Nie wszyscy wybaczenie przyjmują,honorem ich dusza
zasnuta i wrogością w słowach zamkniętą...
no Roma ale przebaczenie cie doscignie
zobaczysz:)))poz.
Podpisuję się obiema rękami. Czasem nie mamy innej
opcji jak tylko prosić o wybaczenie wierszem :)
utwór bardzo w duchu eukumene - to wybacz - chętnie na
przebaczam wymienię, z każdym kto pragnie ze mną
takiej wymiany - ja pracuję na 3 zmiany!
Ależ wybaczam wszystkim... z sobą będzie trudno, ale
dzisiaj jeszcze nie zgrzeszyłam, to w drodze wyjątku
mogę wybaczyć i sobie;))
Przepiekny wiersz, ja juz wybaczylam calemu swiatu po
przeczytaniu twojego wiersza