Wybacz mi
Pewnego dnia dwoje ludzi się spotkało
I od tej chwili już bez siebie życ nie
umiało.
Ciągłe spotkania i pożegnania,
To był minus ich wspólnego kochania.
Tak trwali przez okres niemały,
Od casu gdy ich dwie dusze się spotkały.
Wielkie ich łączyło ufanie,
Ale jeszcze większe wzajemne Kochanie.
Kiedy myśleli, że nic stać się złego nie
może,
Wtedy jedno z nich coś rzekło i "O mój
Boże"!
To przez głupotę i chłopaka słowa,
Prawie trzeba było zacząć od nowa.
Gdy zdał sobie sprawę ze złego,
Już piękne dziewczę płakało przez niego.
Teraz żałuje zadanej prze siebie rany,
Wie, że prawie stracił swój Skarb
Ukochany!
Teraz już wie co ból uczuć znaczy,
On modli się i wierzy, że kiedyś Ona mu
wybaczy!
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.