Wybacz miła
Za dzieci wspaniałe,
które urodziłaś,
za to, że je kocham,
wybacz mi miła!
Za to, że po nocach
ciągle mi się śniłaś,
chociaż byłaś blisko,
wybacz mi miła!
Za to, że byłaś
gdy słońce wschodziło,
że się w wirach życia
czasem zagubiłaś
a mnie tam nie było,
wybacz mi miła!
Za to, że gdzieś wśród życia
umarło kochanie,
wybacz nam Panie!
autor
HENO
Dodano: 2008-01-25 18:07:51
Ten wiersz przeczytano 525 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (4)
Pieknie to ująłes. ..jak nie wybaczyc mężczyznie ,
który potrafi to tak pieknie ująć .Twoja kobieta jest
szczęsciara.....
przy ostatnich wersach...oczy jakieś mokre mi się
zrobiły...dziękuję za wrażenia...
Jesli mezczyzna tak pieknie pisze o wybaczeniu
hmmmmmmm jak mozna nie wybaczyc...bardzo poruszyl mnie
Twoj wiersz zycie...zycie w nim jest...z usmiechem:)
prawda o życiu we dwoje z perspektywy osoby
doświadczonej, miłość nigdy nie umiera...tylko się
zmienia...już nie ma żaru,, ale czułość i
troska...ponoć?