Wybaczcie mi, proszę...
Wybaczcie mi proszę serce poety,
że wolę szczędzić w słowach, tak cennych
a jednak czasami wypowiem zbyt wiele
aż jadem ocieka mój język
Wybaczcie mi proszę rękę niezgrabną
pismo niechlujne i krzywe,
długopis przepadł za łóżkiem już dawno
lecz z wierszem nie mogę być w tyle
Wybaczcie mi również to wybaczanie
o które tak ciągle Was proszę
wolę zapłacić za grzechy przed faktem
gdy słowem ugodzę jak nożem .
autor
Czarne Słońce
Dodano: 2019-07-05 12:55:41
Ten wiersz przeczytano 811 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Nie wybaczam, ktos musi peela obudzic ktory idzie
przez zycie na skroty.
Dzisiaj kopnie jutro przeprosi i tak wkolo Macieju,
nadzeszla pora poniesc konsekwencje:)
Wybaczcie mi proszę serce poety -jak ktoś może mieć o
to żal?
Różnie to bywa z tym wybaczaniem, jedni nam wybaczają
a inni idą w zaparte... Pozdrawiam serdecznie +++
Spróbuj utrzymać się w ryzach, a nie będzie co
wybaczać. :)
Pozdrawiam serdecznie.
I ja wybaczam.
Pozdrawiam:)
Wybaczam... Dobry wiersz
Pozdrawiam
Fajna ironia.
A co to za kajanie,
czyżby Czarne Słońce,
chciało dostać lanie...;)
oooo... niby niewinny wiersz a jednak jaka mocna
groźba
Słów lepiej używać z rozmysłem...nawet jak
niewygodne...
Pozdrawiam :)
Poeta jak muzyk...to , co mu w duszy
gra...Serdeczności
Ech życie Pozdrawiam
poeta powinien mówić prawdę, nawet jak boli, i nie za
co przepraszać.
Smutny wiersz, ale ciągle przepraszać, że się żyje?