Wybaczyć Cierpienie...

Kiedyś Cię znajdę...

Nie umiem wybaczyć Ci tego, że ... myślisz za dwoje... Nie jesteś egositą i myślisz o przyszłości...

Odległej ale bliskiej na wyciągnięcie dłoni... Przemokłej ale suchej do ostatniej nitki...

Korowód będzie Nas witał na końcu szkoły przetrwania, gdzie Ty i Ja niby odległe istotki są egoistami własnych dusz...

Ten odległy cel w którym powrócimy do białego Sadu .... Ty i Ja... I nikt inny... Będzie dla mnie azymutem w obecnych cierniach mojego wnętrza...

Wnętrza i umysłu, którego tak staram się wytrenować... Jak uwierzę że to prawda to wybaczę... Ci...

Tylko dlaczego dopiero wtedy? Muszę mieć materialne potwierdzenie... Niestety... Żal mi siebie ... Stawiam dużo niedomówień...

Koniec wiersza...

I wybaczę moje teraźniejsze cierpienie...

autor

Angel Aga

Napisany: 2007-02-22 Dodano: 2007-02-22 10:31:56

Ten wiersz przeczytano 796 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Przyjaźń

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie