Wybijasz się
Spijając pocałunki młodości
przed całym Światem,
z dumy pęczniejesz
podlewany ochachami zachwytu
A ja?
Przeterminowana tajemnica
Skrywana przed niebem,
Wtedy gdy było tu, na Ziemi
Zupełnym ukradkiem,
wynurzam się
ze starej fotografii
Twoich oczu
Po wieczność
Będę miała Nam za złe
autor
Retrospekcja
Dodano: 2018-06-05 18:10:03
Ten wiersz przeczytano 566 razy
Oddanych głosów: 8
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Fajny wiersz, a takie wybicie się to ważna sprawa,
pozdrawiam :)
dobry emocjonalny wiersz Pozdrawiam:))
Czasam jest się ta kobieta uwiezioną w cieniu...w
tajemnicy..:) Świetny wiersz :) pozdrawiam :)
Interesująca melancholia i ciekawy wiersz.
Pozdrawiam serdecznie.
Spojrzenie z boku na sukcesy "byłego",
zostało wspomnienie, fotografii niemoc.
Pozdrawiam Retrospekcjo.
:-)
Ciekawy przekaz. W moim odbiorze to monolog kogoś, kto
był tą trzecią.
Bardzo mozliwe, że bładzę w interpretacji. Miłego
wieczoru:)
Bardzo ładne i ciekawe słownictwo metafory pozdrawiam