Wybrałem sie dla głupiej zgrywy...
Wybrałem się dla głupiej zgrywy,
Sprawdzić czy podryw ciągle działa.
Wróciłem nawet dość szczęśliwy,
Bo pozytywnie rzecz zagrała.
Kobiety lgnęły niczym ćmy,
Do światła, co oślepia blaskiem.
Znana część ciała jeszcze drży,
Finał wykrzyczał koniec wrzaskiem.
Miałem nadzieję stać się mitem,
Wciąż powtarzanym po krainie.
Gdzie wszystkie bramy są zdobyte,
Nim czas pokory już upłynie.
A tak naprawdę to inaczej,
Minęły chwile dość upojne.
Ja zrozpaczony ciągle płaczę,
Dary nie były aż tak hojne.
Sam posiadałem wielkie chęci,
Zasób wartości ponad miarę.
Seks naturalnie życiem kręci,
Pobudza zmysłów wielką wiarę.
Nie podołałem mimo tego,
Iż znam maszynę jak ma działać.
Wolę uchronić ją od złego,
Chociażby w przód namiętność pchała.
Wybrałem się dla głupiej zgrywy,
Wróciłem szybciej niż myślałem.
Życie wyznacza tor prawdziwy,
Bardziej prawdziwy niż znać chciałem.
Grand
Komentarze (2)
Niedawno to napisałam:
"Serca poetów mocno nie krwawią
- rany ich zwykle sączą kroplami,
chorego ptaka nie pozostawią,
nigdy nie bawią się uczuciami"
Dlatego nie umiałeś się zabawić. Zbyt poważnie
traktujemy życie. :)
Fajny, refleksyjny wiersz o tym, że lepiej nie bawić
się cudzymi uczuciami, bo efekt takiej zabawy może
niemiło zaskoczyć. Tak odczytuję przesłanie.
Pozdrawiam.