Wybuchowa szkoła!

Dla wszystkich poszukiwaczy dobrej przygody ;)

Szkoła podstawowa w Uduophori w Nigerii jest prowadzona przez Misjonarzy Pokoju. Została zarejestrowana w zeszłym roku na prawie państwowym i od tego czasu w szkole uczy się około 180 dzieci, nauczanych przez trzech braci i czworo świeckich nauczycieli. Znaczna część dzieci jest otaczana adopcją na odległość... Ale do rzeczy. Właśnie tam miała miejsce moja następna misja. Na akademii z okazji święta nauczyciela przygotowaną przez te biedne dzieci nastąpiły wybuchy, które zmiotły pobliską stodołę, na całe szczęście nikogo tam nie było, a grupkę przerażonych malców otoczył kordonem oddział terrorystów z niesławnymi AK -47. Polka przebywająca na misji w ostatniej chwili wysłała do mnie SMS-a z prośbą o pomoc.
Całe szczęście byłem niedaleko, jakieś kilkadziesiąt kilometrów załatwiałem pewną sprawę z nielegalnymi podróbkami sprzętu marki Puma.
Dotarłem na miejsce w kilkanaście minut, łamiąc niejeden przepis ruchu drogowego. Dzielna jaguarzyca Łapa warczała jak przekraczałem prędkość, ale mniejsza z tym.
Dotarłszy na miejsce, zaparkowałem swojego oliwkowego jeepa w zaroślach, a kiedy podkradłem się do otoczonych dzieciaków i nauczycieli, ukryty za ruinami stodoły, która robiła niegdyś za składzik.
I kogo zastałem w roli terrorystów? No jak kogo? Wesoły oddział Zenobiusza Taliba, a na mównicy przemawiał po arabsku sam Zenobiusz gestykulując groźnie granatem.
Przetoczyłem się za następne odłamki kępy połamanych desek i pokruszonych cegieł, z których ciągle unosił się dym.
Następnie napinając strzałę na łuk powiedziałem głośno po angielsku:
- Stęskniłeś się za mną?!
- Znowu Ty?! - jękną przywódca talibów.
Każdy terrorysta z AK-47 został powalony przez Łapę, a dokładniej, wykastrowany zanim zdążył nacisnąć spust karabinu.
Zenobiusz zrobił unik i moja strzała go nie trafiła, on za to wyrzucił granat w stronę ładnie odzianych dzieci. Odwrócił tym moją uwagę i nawiał.
Dzielna jaguarzyca Łapa wyskoczyła w górę i pochwyciła granat w pysk oddalając się z nim w stronę kępy suchych zarośli.
Właśnie wtedy nastąpił wybuch owego granatu, byłem w szoku, zrozpaczony i łzami w oczach pełen najgorszych obaw. Dzielna Łapa poświęciła się by ratować 200 osób, padłem na ziemię i zacząłem łkać...
Wtedy zza zasłony pyłu, piasku i ognia wyłania się lekko osmalona jaguarzyca z szerokim zwierzęcym uśmiechem i wywieszonym jęzorem. - Upuściła go zanim nastąpiła eksplozja i przetoczyła się kilka metrów za skały, co ją ochroniło przed tym wielkim boom!
Wielka radość zapanowała wśród wszystkich, a ja byłem szczęśliwy, że moja jaguarzyca jest cała i zdrowa.
Nagle nastąpiła zmiana otoczenia, byłem przed technikum i wracałem właśnie z apelu z okazji waszego święta drodzy nauczyciele.
Z całego serca życzę wszystkim nauczycielom tym co są w szkołach oraz na emeryturze wszystkiego dobrego i spełnienia marzeń. Wiedzcie, że gdyby nie wy to nie wiem czy by doszło do tego bym zaczął pisać.

Dziękuję za wszystko!

Moc wyobraźni to prawdziwy dar wystarczy jej zaufać, a pozbędziesz się z życia mar!

Nigdy nie rezygnujcie z nawet niewielkich marzeń, bo to, że coś nie dzieje się teraz wcale nie znaczy, że już nie nastąpi!

Pozdrawiam Tomek

Do następnej przygody hej!

Dziękuję za wszystko, za każdy głos, uwagę i dobrą radę. Dobrze, że jesteście ;)

autor

sarevok

Napisany: 2018-10-14 Dodano: 2018-10-14 13:11:16

Ten wiersz przeczytano 1202 razy

Oddanych głosów: 30

Rodzaj Nieregularny Klimat Rozmarzony Tematyka Przygoda

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie