Wyciągnij dłoń

Żal rozrywa od środka,
Gorycz łez wypala oczy,
Smutek ciąży na sumieniu,
Rozpacz leje swe potoki,
Melancholia nas dopada,
Lecz na smutki nie ma czasu,
Trzeba żyć i walczyć ciężko,
Trzeba z sieci się uwolnić,
Bo jesteśmy wszyscy razem,
Uwięzieni w swej niedoli...
Z której nikt się nie uwolni,
Choćby pragnął tego wielce,
Nie pomogą modły, jęki,
Tu potrzeba ludzkiej ręki.

[Czasem, aby pomóc wystarczy wyciągnąć dłoń...]

autor

pawwwel

Napisany: 2006-12-03 Dodano: 2006-12-05 06:57:37

Ten wiersz przeczytano 635 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie