Wycieczka do krainy wspomnień.

Tak długo na niego czekała, nie po raz pierwszy. Przytulił ją do siebie i kołysał w ramionach. Westchnęła i oparła głowę na jego ramieniu. Tak jej tego brakowało, tak bardzo był jej potrzebny ten najprostszy kontakt. Ale słowa o rozstaniu wbijały się w jej serce jak ostre strzały, szybko, jedno za drugim.
Łzy popłynęły jej po policzkach, nie umiała ich powstrzymać. Najpierw odebrało jej mowę, potem serce zamarło, szarpnęły
nią emocje, wiele emocji, różnych i bardzo silnych. Zdławiły krtań, ukłuły serce, ścisnęły mięśnie brzucha i pozostawiły po sobie nie gojącą się ranę. Ziemia nie przestała obracać się wokół
swojej osi, ale nie mogła oprzeć się wrażeniu, że grunt zadrżał pod stopami. Odwróciła się do niego z twarzą po której przemknął ból jak cień. Chciała, żeby sobie już poszedł. I chciała by usiadł obok, wziął ją w ramiona i po prostu przytulił. Rozpłakała się gorzko, dopiero wtedy, gdy zamknął za sobą drzwi
Z największym trudem powstrzymywała rozpaczliwe pragnienie, by wybiec za nim i biec dopóki nie odnajdzie tego co minęło. Otarła łzę z oka i odstawiła zdjęcie na swoje miejsce. Jak zawsze, gdy o nim myślała, jej dłoń powędrowała
do wiszącego na szyi srebrnego łańcuszka z zawieszką złocistego bursztynu w kolorze jego oczu. Ofiarował jej to cacuszko kiedyś jako symbol ich miłości, grając na jej uczuciach jak utalentowany muzyk na cienkich, delikatnych strunach skrzypiec.
Tessa50

autor

Tessa50

Napisany: 2009-08-18 Dodano: 2011-08-24 07:48:47

Ten wiersz przeczytano 889 razy

Oddanych głosów: 23

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie