Wyciszenie

Wyciszenie


widziałam wiatr słońca
gdy budził się jak poranny kwiat

widziałam skalną ścianę błyszczącą
w promieniach świtu

widziałam pole usłane
porankiem widoków

wiedziałam że ten cud
podarował nam Bóg

to dlatego warto żyć
zakładać pelerynę pogodnych uśmiechów

biec przez ścieżki sercem drżące

gdzie tylko ptasi śpiew
i bukiet pejzażu we flakonie ciszy

niosę więc radość
niosę magistralą krętych dróg

strącając kurz ze stóp
upałem zmęczonych

z bukietem stokrotek
splecionych w łańcuszek

z naszyjnikiem ciszy
szczęścia

za tym wzgórzem ciepła

autor

Sesil

Dodano: 2005-11-08 07:47:05

Ten wiersz przeczytano 674 razy

Oddanych głosów: 11

Rodzaj Bez rymów Klimat Optymistyczny Tematyka Wiara

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie