Wyjątkowa?
Miły człowiek idzie lasem.
W ręce fajka, w drugiej telefon.
Do kogo pisze? O kim myśli?
Napewno o kimś wyjątkowym,
tak bardzo jak on sam.
miły człowiek nie widzi mnie.
Nie wie, o czym myślę.
Domyśla się, że czeka. Na odpis.
Ona - ta wyjątkowa dziewczyna.
Nie wie również, że pisze do mnie.
Choć nie jestem tą wyjątkową,
to on jednak pisze.
Miły człowiek uśmiecha się.
Wyraźny dźwięk telefonu.
Teraz i ja się uśmiecham.
Za chwile podejdzie do mnie.
Ale...
Czy okażę się tą wyjątkową dziewczyną..?
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.