wykopie mój grób

klękam w pokorze
strach odganiając
pochylam się
nad własnym grobem,
ciemnym dołem
wykopanym złością,
pragnę zobaczyć kres,
łzami nadać rysy

z głębi wypełz robak
ogromny i podobny
do złych wspomnień
znów się boję
że wyżre przyszłość

patrzy
jak ja na samą siebie

wymiotuje...
tą ziemią którą chłonie

odór dopiero budzi
jak dzwon głośno
przywołuje myśli

wstaję
zgniatając
przeciwnika

nigdy więcej...
nie zabrudzisz mojego życia
przeszłością nie zaśmiecisz
na nowo zasypanego dołu...

autor

seeyou

Dodano: 2006-12-12 19:48:18

Ten wiersz przeczytano 373 razy

Oddanych głosów: 4

Rodzaj Bez rymów Klimat Pesymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie