Wymagania

Kiedyś myślała że trzeba chwytać małe szczęście
Więc starała się dużo uśmiechać
Biec ile sił i nie zatrzymywać na dłużej niż pięć łez
I bywało że tyle wystarczyło
Że jej wymagania tylko na następny dzień
Uwielbiała więc słońce i smutniała z księżycem
Bo nocą wychodziły niczym szkielety
Zarysy marzeń, ambicji, wymagań
A zgrzyt ich łańcuchów męczył duszę
Bo wciąż brakowało jej drugiej połowy
Czuła się zagubiona w tym samotnym świecie
Niespełniona
Wymagania chodziły za nią piechotą
Nie leniły się
A gdy chciała wypuścić je pociągiem
Szybko wracały
Aż budziła się w nocy z krzykiem

Pewnego dnia nie myślała o snach
I nagle ktoś wypełnił ciepłem jej duszę
Najpierw spojrzeniem
aż otworzyła mu drzwi
Potem słowem i modlitwą
Aż w końcu wypełniła po brzegi
Tak że nie musiała się martwić o marzenia, wymagania, o nic
Bo to wszystko w nim
Co w niej

autor

Avriesal

Napisany: 2010-01-15 Dodano: 2010-07-10 12:47:39

Ten wiersz przeczytano 590 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie