(wymyśl mnie...)
Rozprawkom i ich tematom...
Wena!
Z pomysłem śpie.
Z ideą jem.
Z twórczością uczę się.
Wszystko dokładnie ułożone.
Rozplanowane i wykreowane w drobnym
szczególe w mym umyśle.
Biorę pióro. Pergamin.
I co?
Powstaje pytanie.
Jak przelać to do światu realizmu.
Świata wojen i kłótni.
Zdrady i nienawiści.
Braku wiary i nadziei.
Wszystko od razu?
Czy kolejno?
Czy kolejno mam pisać?
Pisać albo nie pisać...
Otóż jest pytanie...
autor
Wiii...
Dodano: 2004-11-08 17:48:02
Ten wiersz przeczytano 547 razy
Oddanych głosów: 2
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.