wymyślony on

mojemu nażeczonemu, którego poznałam wtedy, gdy zaczęłam marzyć o kimś takim jak on.

Wymyślony on

Opisuje go czterysta trzy strony scenariuszu mego umysłu.
Widzę go stojącego, siedzącego, stojącego, leżącego, idącego, stojącego.

Zawsze wyprostowany dużo wyższy niż ja. Czasem odpoczywa na łóżku.

Dorysowałam mu uśmiech taki jak mi się podoba.

Pamiętam go cały czas, lekko kokieteryjny, subtelnie uwodzicielski.
Wyrzeźbiłam zarys jego pleców. On nawet nie wie, że stojąc nagi i odwrócony tyłem do mnie najbardziej mnie prowokuje.

Jego skóra pachnie letnim powietrzem.
Rozpościera pajęczynę rozkoszy, która budzi mego ducha namiętności nieobecny do tej pory.

Teraz się liczy tylko pragnienie spełnienia. Żądza bycia z nim. Pogoń za wiecznością, stanem szczęścia i satysfakcji.

Odzywa się serce. Przecieram oczy. Jeszcze raz. Halo? To niemożliwe. Kroczy...

autor

limette23

Napisany: 2005-12-01 Dodano: 2005-12-05 00:06:06

Ten wiersz przeczytano 533 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Biały Klimat Rozmarzony Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie