wyobrażenie oddali

Przysypiałam co dzień
nie zamykając powiek
wiedziałam, że w otwartych oczach
nie zgubię promienia twych włosów

Nadsłuchiwałam z oddali
szmeru jastrzębia co leciał nad niwą
pewnam była, że to ty szepczesz
o ukrytej na dnie ciszy

Stąpałam lekko po ziemi
bo kiedyś też po niej chodziłeś
jeszcze czułam zapach twych stóp
zroszonych młodą trawą o poranku

Łudziłam się nadzieją,
że marmurowa płyta to wciąż ty
Spoglądałam na twoje zdjęcie
z nadzieją, że powiesz coś do mnie

Czas płynie do przodu
jak w przepowiedni Heraklita
a ty nie drgniesz
gdy próbuję wymusić na tobie
cokolwiek

autor

Klaudia Cebula

Dodano: 2011-08-22 11:55:22

Ten wiersz przeczytano 546 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Wolny Klimat Rozmarzony Tematyka Śmierć

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie