Wyobraźnia
Podpowiada scenariusze dobrze znane,
bez żenady strąca myśli zakochane.
Czemu daje tak okrutne zakończenia?
Czy już nie ma dobrych ludzi, czy już nie
ma?
Przywołuje smutne gesty i odczucia,
niebywale tajemniczo zwala pustkę.
Czemu ciągle odpowiada sobie sama?
Czy już nigdy nie zrozumie, że to
smutne?
Nie zabija, ale rani dzień boleśnie,
beznadziejnie obwołuje swoje racje.
Czemu znowu wyrzuciła serce w przepaść?
Czy już będzie szaro – buro, tak jak
zawsze?
oczywiście zakaz trwa...
Komentarze (4)
Bardzo ladne rymy a i calosc wiersza bez zarzutu
...chociaz duzo w nim rezygnacji i malo wiary w to,
ze los moze w zyciu jeszcze cos zmienic.
Smutne strofki, ale wyobraźnia nestety potrafi uczynić
wiele złego. Warto skierować ją w innym kierunku.
Wiersz przepiękny!
To jest bardzo ładny wiersz i mądra treść i
dopracowany dokładnie. Myślę że średniówka
jest co cztery sylaby. Tak mi to brzmi w
czytaniu. Wielkie brawa dla ciebie za ten
wiersz.
Czy już będzie szaro, buro - tak jak zawsze ?
A zawsze tak było ?
Myslę, że nie będzie. To tylko chwilowe, a wyobraźnię
Ty masz bo piszesz nawet o niej.
Ładnie, wymownie o wyobrażni, lekkim piórem pisane.