Wyobraźnia lubi nonsens
poemat dadaistyczny
Bądź jak najwięcej sobą
To jedyny sukces
Wyobraźnia lubi triumfalny nonsens
Odkryj radość raju
Skuś się na łyk nieba
U stóp zdrowia jest blask urody
Pieprzyć trujące
Huragany
Bo muzyka jest słońcem
Wiosna to urodziwa pełnia koloru
Moje niezwykłe idealne
Momenty
Wonne jak serce
Piękno pachnące różami
Odkryj piękny świat
Nosimy niezwykłe sekrety
Żyj jak barwna tęcza
Warto
Bo idziesz skazany na
TRAGICZNE PODSUMOWANIE.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.