wypalenie zawodowe...

siódma rano..
otwierasz oczka..
resztką optymizmu zwlekasz się z
łózka....
programujesz sie na dobry dzień...
kakałko ponoć one dobre na depresje...
:))
podobny schemat codziennie..
ta sama droga
te same twarze..
ta sama procedura..
ta sama pieprzona codzienność...
wolisz w niej trwać bo tak lepiej...
niż coś zmieniać...
po co zmieniać jeśli wiesz co cie moze spotkać...
ponoć adrenalinka ci potrzebna..
jednak rezygnujesz z niej..dla dobra
dla dobra siebie..
wypalenia zawodowego...
dlaczego nie umiem odkryć sie w tej pracy..
może zbyt duzo dawałam z siebie...?

autor

madziunia

Napisany: 2004-07-15 Dodano: 2004-07-15 21:25:14

Ten wiersz przeczytano 884 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Bez rymów Klimat Zimny Tematyka Praca

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie