...WyRoK...

Stanęłam na rozstaju dróg...
Jako człowiek słaby...który niegdyś tyle mógł..
Stanęłam ze łzami w oczach...
Niczym człowiek który w nagłą histerię popadł....
Mimo silnej woli...mimo walki...
przegram bitwę stając z śmiercią w szranki...

Zapadł wyrok...już ledwo dla mnie słyszalny...
Pomyślałam to żart...jakże banalny...

Zamknęłam oczy...popłynęły łzy...
Przed oczami mnóstwo wspomnień...ty...
Otworzyłam oczy...nie chciałam płakać...
Czułam pustkę która kazała w ciemną otchłań skakać...

Teraz gdy należe do tych niewielu...
którzy wiedzą ile godzin...dni...spacerów...
Chcę do końca swego istnienia...
walczyć o wszystkie marzenia.....

autor

Kamyk

Napisany: 2006-11-19 Dodano: 2006-11-19 13:57:06

Ten wiersz przeczytano 468 razy

Oddanych głosów: 10

Rodzaj Rymowany Klimat Ciepły Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie